გადავწყვიტე, ჩემი შემდეგი წიგნი, „მოლოდინში წერილები“, დედის მხრიდან ჩემს ბაბუას, შეიხ აბდულ მუტალ ალ-საიდის მივუძღვნა, რომლის მხარდაჭერაც ამ დროს მსურდა.
შეიხ აბდელ მუტალ ალ-საიდის თავისი შეხედულებებისა და ძალისხმევის გამო მრავალი ბრძოლა გადაიტანა და ის არაერთხელ დასაჯეს, მათ შორის 1937 წელს, როდესაც ალ-აჟარიტები შეიხის წინააღმდეგ აჯანყდნენ მისი შეხედულებების გამო. მის გასამართლებლად შეიქმნა კომიტეტი. შეიხ მაჰმუდ შალტუტმა, შეიხ ალ-ზანკალონიმ და სხვებმა შესთავაზეს, დაეწერა მემორანდუმი, რომელშიც გამოაცხადებდა თავისი ზოგიერთი შეხედულების უარყოფას, რაზეც შეიხ აბდელ მუტალი დათანხმდა. სასამართლო კომიტეტის შემადგენლობაში შედიოდნენ: შეიხ მუჰამედ აბდელ ლატიფ ალ-ფაჰჰამი, ალ-აზჰარის მდივნის მოადგილე; შეიხ აბდელ მაჯიდ ალ-ლაბანი, უსულ ალ-დინის ფაკულტეტის შეიხი; და შეიხ მამუნ ალ-შინავი, შარიათის ფაკულტეტის შეიხი. სასამართლო კომიტეტმა დაასკვნა, რომ შეიხ აბდელ მუტალს ხუთი წლით ჩამოერთმეოდა დაწინაურება და არაბული ენის ფაკულტეტის მასწავლებლიდან ტანტას ზოგად განყოფილებაში გადაიყვანენ.
შეიხ ალ-საიდი გადაუხვია ალ-აზჰარის კონსენსუსს განდგომილების მკვლელობის საკითხთან დაკავშირებით და თქვა: „მე არ შემიძლია დავეთანხმო ამ მკაცრი ალ-აზჰარისტებს, რადგან მე ალ-აზჰარს დავატეხ იმას, რასაც ისინი ატეხენ თავიანთი სიმკაცრით“. ალ-აზჰარის შეიხების თავდასხმების მიუხედავად, შეიხ ისა მანუნის ხელმძღვანელობით, ალ-საიდი მტკიცედ ხაზს უსვამდა ყველასთვის რელიგიური თავისუფლების მნიშვნელობას. აბდელ მუტალ ალ-საიდი თვლიდა, რომ განდგომილისთვის სიკვდილით დასჯა მხოლოდ მკვლელ განდგომილს ან მას უნდა დაეკისროს, ვინც მუსლიმებს აიძულებს, მიატოვონ თავიანთი რელიგია. აქ ბრძოლა თავისუფლების დასაცავად არის. რაც შეეხება მშვიდობიან განდგომილს, მისთვის ამქვეყნად სასჯელი არ არსებობს, რადგან რელიგიური თავისუფლება დაკავშირებულია ამქვეყნიურ სასჯელსთან. თუ რწმენისთვის ამქვეყნიური სასჯელია, მაშინ რელიგიური თავისუფლება არ არსებობს და პირიქით. ამის დასადასტურებლად მას წმინდა ყურანის ლექსი ჰქონდა: „რელიგიაში იძულება არ არის“.
ჩემს ბაბუას, შეიხ აბდულ მუტალ ალ-საიდს, რელიგიური შეხედულებების გამო ბევრი პრობლემა შეექმნა და ამიტომ, ის იყო ყველაზე შესაფერისი ადამიანი, ვისაც ჩემი წიგნის, „ნანატრი წერილების“, მიძღვნა შევნიშნე.