თუ თქვენგან რომელიმე ძმას ან დას ჩემი წიგნი (Riyadh as-Sunnah min Sahih al-Kutub al-Sittahah) შეუძენიათ, აღმოაჩენთ, რომ 336-ე გვერდზე ჩავრთე ჰადისი, რომელიც მოგვიანებით არასწორად აღმოვაჩინე: „წინასწარმეტყველება და წინასწარმეტყველება დასრულდა, ამიტომ ჩემს შემდეგ არც მაცნე და არც წინასწარმეტყველი არ არსებობს“. მეც თქვენნაირი ვიყავი, მწამდა, რომ წინასწარმეტყველი (მშვიდობა და კურთხევა მასზე) წინასწარმეტყველთა და მაცნეთა ბეჭედიც არის. წიგნი (Riyadh as-Sunnah min Sahih al-Kutub al-Sittahah) 2019 წლის 24 აპრილს დავასრულე, სულ რაღაც რამდენიმე კვირით ადრე, სანამ სურა ად-დუხანს წავიკითხავდი და სხვაგვარად განვმარტავდი მას და აღმოვაჩინე, რომ ალაჰი ახალ მაცნეს გამოგზავნიდა, რომელიც კვამლის სასჯელის შესახებ გაგვაფრთხილებდა.
როდესაც ეს ჰადისი შევიტანე, მის ავთენტურობას დავეყრდენი შეიხ ალ-ალბანის ნათქვამის საფუძველზე, მაგრამ შეცდომა დავუშვი, რადგან იმ დროს ჰადისის ავთენტურობა არ გადავამოწმე. მჯეროდა, რომ ეს იყო ნათელი და ყოვლისმომცველი, უცილობელი ჰადისი და მის ავთენტურობაში ეჭვი არ ეპარებოდა.
შეცდომის დაშვება სირცხვილი არ არის, სირცხვილია ჯიუტი იყო და შეცდომების დაშვება განაგრძო მას შემდეგაც, რაც სიმართლეს მიაღწიე.
დიდება ღმერთს, ამის შემდეგ ეს შეცდომა ჩემს წიგნში (მოლოდინში მყოფი გზავნილები) გამოვაქვეყნე და უამრავი მტკიცებულება ვახსენე, რომელიც ნათელს ჰფენს ამ ჰადისის უსაფუძვლობას, რომელსაც მეცნიერები ეყრდნობიან, რომ ჩვენი მოძღვარი მუჰამედი, მშვიდობა და კურთხევა იყოს მასზე, არა მხოლოდ წინასწარმეტყველთა ბეჭედია და მისი შარიათი საბოლოოა, როგორც ეს ყურანსა და სუნაშია ნათქვამი, არამედ ის ასევე მოციქულთა ბეჭედია და სწორედ ეს აღვნიშნე წინა სტატიაში.

გულწრფელ ბოდიშს ვუხდი მათ, ვინც შეიძინა ჩემი წიგნი („რიად ას-სუნაჰი საჰიჰ ალ-კუტუბ ას-სიტაჰიდან“).