ეგვიპტეში გამართულ პრესკონფერენციაზე რეპორტიორებს შორის აუდიტორიაში მამაკაცი დავინახე, მაგრამ ჩემთვის გაუგებარი იყო, თუ ვინ გამოდიოდა პრესკონფერენციაზე ან რა იყო პრესკონფერენციის თემა. შემდეგ მამაკაცი რეპორტიორებს შორის წამოდგა, თქვა, რომ ის მაჰდი იყო და დაიწყო ხალხის გაფრთხილება მომავალში მოსალოდნელი მოვლენის და სხვა თემების შესახებ, რომლებიც არ მახსოვს. მან რეპორტიორებს უთხრა, რომ მეორე დღეს საერთაშორისო პრესკონფერენციას გამართავდა ყველაფრის ასახსნელად, თუმცა ხაზგასმით აღნიშნა, რომ მთელი მსოფლიოდან რეპორტიორების დასწრება სურდა, თუმცა განსაკუთრებით ებრაელი და ამერიკელი რეპორტიორების დასწრება სურდა. ეს კაცი დარბაზიდან გავიდა და ფიქრობდა, როგორ გამოვიდოდა პრესკონფერენციაზე, რომელსაც ხალხს დაჰპირდა, ყოვლისშემძლე ალაჰისგან ნიშნის გარეშე, რათა ხალხს დაეჯერებინა. ის მანქანაში ჩაჯდა და გზის მარცხენა ზოლში გაატარა, რომელიც 6 ოქტომბრის ქალაქის პირველ რაიონსა და 6 ოქტომბრის უნივერსიტეტს შორის ყოფდა. უეცრად მან დაინახა ჩვენი ბატონი გაბრიელი, მშვიდობა იყოს მასზე, ჩვეულებრივი კაცის სახით, რომელიც გზის მარჯვენა მხარეს, ტროტუართან გაჩერდა. კაცმა მოულოდნელად გააჩერა მანქანა, როდესაც ჩვენი ბატონი გაბრიელი, მშვიდობა იყოს მასზე დაინახა, ამიტომ ჩვენი ბატონი გაბრიელი, მშვიდობა იყოს მასზე, მისკენ გაემართა. ამავდროულად, მოჰამედ სალაჰი გამოჩნდა, რომელიც მამაკაცის მანქანის საპირისპირო მხრიდან მოდიოდა და ასევე გაემართა მამაკაცის მანქანისკენ. სცენა ასეთი იყო: კაცი ჯერ კიდევ გაჩერებულ მანქანაში იჯდა და არ გადმოსულიყო, ხოლო ჩვენი ბატონი გაბრიელი, მშვიდობა იყოს მასზე, და მოჰამედ სალაჰი მანქანის მარჯვენა მხარეს იყვნენ გაჩერებულები. კაცმა უთხრა ჩვენს ბატონ გაბრიელს, მშვიდობა იყოს მასზე, როგორ ვესაუბრები პრესკონფერენციაზე ხალხს ყოვლისშემძლე ალაჰისგან ნიშნის გარეშე?! შემდეგ ჩვენმა ბატონმა გაბრიელმა, მშვიდობა იყოს მასზე, ხელი გაუწოდა, მანქანის ფანჯრიდან შეყო და თავზე გადააფარა მძღოლის სავარძელში მჯდომ კაცს, თითქოს თავში სურდა ლექსის წაკითხვა, და ამავდროულად, მოჰამედ სალაჰი ამას უყურებდა და გაოცებული იყო. შემდეგ კაცმა მანქანა გადაწია და ჩვენი ბატონი გაბრიელი, მშვიდობა იყოს მასზე, ადგილიდან გაუჩინარდა, მოჰამედ სალაჰი კი დარჩა, რომელიც განაგრძობდა სიარულს, ხედავდა იმას, რასაც ხედავდა, თავზე ხელს ისვამდა და გაკვირვებული იცინოდა ნანახის გამო, სანამ მოჰამედ სალაჰი მეგობრების მანქანას არ მიუახლოვდა და მიესალმა მათ, თავზე ხელს ისვამდა და იცინოდა მანამ, სანამ ხილვა არ დასრულებულა.