Ես տեսա Նեթանյահուին մի հանդիպման ժամանակ, որը ծիծաղում էր մի շարք իսրայելցիների հետ։ Նա ուրախ էր, որ մի արաբ նրանց հետ ներդաշնակ խոսում էր։ Հետո ես տեսա, որ կարծես նայում էի ամբողջ օկուպացված պաղեստինյան տարածքին։ Այն լուսավորված էր լույսերով։ Հետո ռմբակոծվեց էլեկտրակայաններից մեկը, և լույսերը մարեցին օկուպացված տարածքի մի մասում։ Հետո ռմբակոծվեց մեկ այլ էլեկտրակայան, և լույսերը մարեցին մեկ այլ մասում։ Հետո ռմբակոծվեց երրորդ էլեկտրակայանը, և լույսերը մարեցին ամբողջ օկուպացված տարածքում, և ամեն ինչ մթնեց։
Ապա տեսա, թե ինչպես են մուսուլմանները պաշարել օկուպացված Պաղեստինը, լցրել սահմանները Հորդանանի և Եգիպտոսի կողմից և սպասում Պաղեստինը ազատագրելու ազդանշանին։ Այսպիսով, ես կանգնեցի նրանց առջև և գոռացի. «Աստված մեծ է», և նրանք իմ հետևից գոռացին. «Աստված մեծ է»։ Այսպիսով, ես կրկին գոռացի. «Աստված մեծ է», և նրանք իմ հետևից գոռացին. «Աստված մեծ է»։ Ապա նրանք սկսեցին հատել սահմանները՝ շտապելով ազատագրել Պաղեստինը։