Ես նվիրաբերեցի գրած բոլոր գրքերից ստացված ողջ շահույթը և հրաժարվեցի դրանց համար որևէ անձնական փոխհատուցում ստանալ։ Ես դրանց համար իմ պարգևը համարում էի Ամենակարող Աստծուց, քանի որ իմ առջև ունեի իմ պապիկի՝ Աստծո առաքյալի (խաղաղություն և օրհնություն լինի նրան) հադիսը. «Երբ Ադամի որդին մահանում է, նրա գործերը ավարտվում են, բացառությամբ երեքի՝ շարունակական բարեգործության, օգտակար գիտելիքների կամ նրա համար աղոթող արդար երեխայի»։ Այսպիսով, ես ուզում էի, որ իմ գրվածքները լինեն գիտելիքներ, որոնք օգտակար կլինեն իմ մահից հետո։
Երկրորդ պատճառն այն զգացողությունն է, որ կյանքս անցնում է առանց իմ նպատակին հասնելու, որը ջիհադն ու նահատակությունն է Աստծո համար։ Իմ գրվածքների մեծ մասը խոսում էր ջիհադի մասին՝ հույս ունենալով, որ դրանք կդառնան պատճառ՝ մյուս սերունդներին մղելու ջիհադի՝ գերի ընկած Ալ-Աքսայի ազատագրման համար, որպեսզի ես ստանամ նրանց պարգևը, ովքեր կարդացել են իմ գիրքը և մասնակցել են Ալ-Աքսայի ազատագրմանը, նույնիսկ եթե դա լինի իմ մահից հետո։
Այս ամենը տեղի է ունեցել 2009 և 2010 թվականների հեղափոխությունից առաջ, և ես այդ ժամանակ իմ գրքերում չէի նշել, որ բանակի սպա եմ, որպեսզի խնդիրներ չառաջացնեմ բանակում իմ հրամանատարների հետ, չմեղադրվեմ ծայրահեղականության մեջ և կարողանամ շարունակել գրել այլ գրքեր։
Սա է իմ նպատակը գրքերս գովազդելիս և առաջխաղացնելիս, այլ ոչ թե ֆինանսական շահույթ ստանալը, և սա է եղել այն ժամանակվանից, երբ ես դրանք գրել եմ մինչև հիմա։
Նշում. Դուք կգտնեք այս էջը իմ բոլոր գրքերի սկզբում։