Եթե ձեզանից որևէ մեկը՝ եղբայրներ կամ քույրեր, գնի իմ գիրքը (Ռիադ աս-Սուննա մին Սահիհ ալ-Քութուբ ալ-Սիտտահահ), կտեսնի, որ ես ներառել եմ այն հադիսը, որը հետագայում սխալ եմ համարել. «Ուղերձն ու մարգարեությունն ավարտվել են, ուստի ինձանից հետո չկա առաքյալ կամ մարգարե»՝ 336-րդ էջում: Ես ճիշտ ձեզ նման էի, ես հավատում էի, որ Մարգարեն (Խ.Ա.Ո.Ն.) մարգարեների և առաքյալների կնիքն է: Ես ավարտեցի իմ գիրքը (Ռիադ աս-Սուննա մին Սահիհ ալ-Քութուբ ալ-Սիտտահահ) 2019 թվականի ապրիլի 24-ին՝ ընդամենը մի քանի շաբաթ առաջ, նախքան «Դուխան» սուրան կարդալը և այն այլ կերպ մեկնաբանելը, և պարզվեց, որ Ալլահը նոր առաքյալ կուղարկի, որը կզգուշացնի մեզ ծխի պատժի մասին:
Երբ ես ներառեցի այս հադիսը, ես հիմնվեցի դրա իսկության վրա՝ հիմնվելով Շեյխ Ալ-Ալբանիի ասածների վրա, բայց ես սխալ թույլ տվեցի, քանի որ այդ ժամանակ չստուգեցի հադիսի իսկությունը: Ես կարծում էի, որ դա հստակ և համապարփակ հադիս է, անթերի, և դրա իսկության մեջ կասկած չկար:
Սխալվելը ամոթ չէ, ամոթ է համառ լինելը և շարունակել սխալներ գործել ճշմարտությանը հասնելուց հետո։
Փառք Աստծո, ես այս սխալը հրապարակեցի իմ գրքում («Սպասված ուղերձներ») դրանից հետո, և ես բազմաթիվ ապացույցներ նշեցի, որոնք պարզաբանում են այս հադիսի անվավերությունը, որի վրա հիմնվում են գիտնականները, որ մեր Տեր Մուհամմադը, խաղաղություն և օրհնություն լինի նրա վրա, ոչ միայն մարգարեների կնիքն է, և նրա շարիաթը վերջնականն է, ինչպես նշված է Ղուրանում և Սուննայում, այլև նա նաև առաքյալների կնիքն է, և սա է այն, ինչ ես նշել էի նախորդ հոդվածում:

Իմ անկեղծ ներողությունը այս սխալի համար նրանցից, ովքեր գնել են իմ գիրքը («Ռիադ աս-Սուննա»՝ «Սահիհ ալ-Քութուբ աս-Սիթթահ»-ից):