Իմ որոշ ընկերներ կարծում են, որ հակասություն կա իմ խոսքերում, որ ես իմ գրքերը գրել եմ Աստծո համար, և միևնույն ժամանակ ես դրանք գովազդում եմ, որպեսզի շատ մարդիկ գնեն դրանք։
Ես ներողություն եմ խնդրում նրանցից, որովհետև նրանք չգիտեն, թե ինչպես է կառավարվում գրքի առևտուրը։
Մի խոսքով, որպեսզի հասկանաք, թե ինչպես է գործում այս առևտուրը։
Օրինակ՝ գիրքը, որը դուք գնում եք 20 ֆունտով, տպագրության, նկարագրության, շապիկի դիզայնի և պատճենահանման արժեքը, օրինակ, կազմում է 11 ֆունտ, գումարած հեղինակի շահույթը՝ օրինակ՝ 4 ֆունտ, և գրադարանի կամ հրատարակչության շահույթը՝ 5 ֆունտ։
Օրինակ, եթե տպագրվում է հազար օրինակ, հեղինակը ստանում է չորս հազար շահույթ, իսկ հրատարակչությունը՝ հինգ հազար շահույթ յուրաքանչյուր հազար տպագիր օրինակի համար։ Սա օրինակ է։

Ինչ վերաբերում է իմ գրվածքներին, ես դրանք նվիրել եմ Ամենակարող Աստծո համար, ինչը նշանակում է, որ ես դրանցից որևէ շահույթ չեմ ստանում: Մնում է, որ իմ գրքերը գնողներն էլ վճարեն գրքի տպագրության և գրադարանի շահույթի ծախսերը: Ես ոչ մի կապ չունեմ այս ծախսերի հետ, և այս ամենն արվում է, որպեսզի գիրքը հասնի գնորդին հնարավորինս ցածր գնով և որ այն գնի հնարավորինս մեծ թվով մարդիկ:

Ինչ վերաբերում է իմ գրքերը գովազդելուն, որպեսզի դրանք հասնեն հնարավորինս մեծ թվով մարդկանց, դա արվում է նրա համար, որ ես ստանամ Ամենակարող Աստծուց ամենամեծ պարգևը, այլ ոչ թե ավելի շատ շահույթ ստանալու համար։ Հնարավոր է, որ ես թողնեմ իմ գրքերը առանց գովազդի, և վերջում դրանք հասնեն փոքր թվով մարդկանց, և վերջում ես ստանամ միայն այդ փոքր թվով մարդկանց պարգևը, բայց ես ձգտում եմ մեծացնել իմ պարգևը Ամենակարող Աստծուց, ուստի ուզում եմ, որ իմ գրքերը հասնեն հնարավորինս մեծ թվով մարդկանց։
Երբ մարդը մահանում է, նրա գործերը վերջանում են, բացառությամբ երեքի՝ շարունակական բարեգործության, օգտակար գիտելիքների կամ նրա համար աղոթող արդար երեխայի։
Հուսով եմ, որ բոլոր նրանք, ովքեր սխալ են դատել ինձ, այս հոդվածի միջոցով հասկացել են իմ նպատակները՝ գրքերս գովազդելու հարցում։