Աբու Ումամայի հեղինակությամբ՝ մարգարեի հադիսը. «Օ՜, մարդիկ։ Երկրի երեսին չի եղել ավելի մեծ փորձություն, քան Ալլահի Հակաքրիստոսի փորձությունը։ Ամենակարող Ալլահը մարգարե չի ուղարկել, բացի այն, որ իր ազգին զգուշացրել է Հակաքրիստոսի մասին։ Ես մարգարեներից վերջինն եմ, իսկ դուք՝ ազգերից վերջինը։ Նա անխուսափելիորեն կհայտնվի ձեր մեջ։ Եթե նա հայտնվի, մինչ ես ձեր մեջ եմ, ապա ես կլինեմ վկա յուրաքանչյուր մուսուլմանի համար։ Եթե նա հայտնվի ինձանից հետո, նրանցից յուրաքանչյուրը կլինի վկա իր համար։ Ալլահը իմ իրավահաջորդն է յուրաքանչյուր մուսուլմանի վրա։ Նա կհայտնվի Սիրիայի և Իրաքի միջև ընկած ճեղքից և կտարածի կոռուպցիա աջ ու ձախ։ Օ՜, Ալլահի ծառաներ։ Օ՜, մարդիկ։ Անսասան եղեք, քանզի ես նրան կնկարագրեմ ձեզ այնպես, ինչպես ինձանից առաջ ոչ մի մարգարե չի նկարագրել նրան… Նա կասի. «Ես ձեր Տերն եմ, և դուք չեք տեսնի ձեր Տիրոջը մինչև մահ։ Նա միաչքանի է, բայց ձեր Տերը միաչքանի չէ։ Նրա աչքերի միջև գրված է. անհավատ։ Յուրաքանչյուր հավատացյալ՝ գրագետ թե անգրագետ, կկարդա այն»։
Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա ունի և՛ Դրախտ, և՛ Դժոխք: Նրա Դժոխքը Դրախտ է, իսկ Դրախտը՝ Դժոխք: Այսպիսով, ով տառապում է իր Դժոխքով, պետք է օգնություն խնդրի Աստծուց և կարդա Ալ-Կահֆ սուրայի բացման տողերը:
Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա կասի բեդվինին. «Ասա ինձ, եթե ես հարություն տամ քո հորն ու մորը, կվկայե՞ս, որ ես քո Տերն եմ»։ Նա կասի. «Այո»։ Ապա նրան կհայտնվեն երկու դևեր՝ հոր և մոր կերպարանքով և կասեն. «Որդիս, հետևիր նրան, քանզի նա քո Տերն է»։ Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա իշխանություն կտա մեկ հոգու վրա և կսպանի այն՝ կտրատելով այն մինչև երկու մասի բաժանվելը։ Ապա նա կասի. «Նայիր իմ այս ծառային, քանզի ես նրան կհարություն տամ»։ Ապա նա կպնդի, որ ինքն ունի Ինձանից բացի ուրիշ տեր։ Ապա Ալլահը կհարություն տա նրան, և չարը կասի նրան. «Ո՞վ է քո Տերը»։ Նա կասի. «Իմ Տերը Ալլահն է, իսկ դու Ալլահի թշնամին ես։ Դու Հակաքրիստոսն ես։ Ալլահով եմ ասում, ես երբեք այնքան ընկալունակ չեմ եղել քո հանդեպ, որքան այսօր եմ»։
Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա հրամայում է երկնքին անձրև տեղալ, և անձրև է գալիս, և հրամայում է երկրին աճել, և այն աճում է։
Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա կանցնի մի ցեղի կողքով, և նրանք նրան ստախոս կկոչեն, և ոչ մի արածող կենդանի չի մնա, միայն թե չմահանա։ Նրա փորձություններից մեկն այն է, որ նա կանցնի մի ցեղի կողքով, և նրանք կհավատան նրան, և նա կհրամայի երկնքին անձրև տալ, և անձրև կգա, և նա կհրամայի երկրին բուսականություն աճեցնել, և այն բուսականություն կաճեցնի, մինչև նրանց անասունները այդ օրը վերադառնան ավելի գեր, քան երբևէ, ավելի մեծ, ավելի լիքը կողմերով և ավելի բերրի կրծքերով։
Եվ որ երկրի վրա ոչինչ չի մնա, բացի Մեքքայից և Մեդինայից։ Նա նրանց չի մոտենա նրանց որևէ անցուղուց, բացառությամբ այն բանի, որ հրեշտակները նրան կհանդիպեն մերկացրած սրերով, մինչև նա իջնի Կարմիր լեռան մոտ՝ աղի ճահճի ծայրին։ Այդ ժամանակ Մեդինան երեք անգամ կցնցվի իր բնակիչներով, և այնտեղ չի մնա ոչ մի կեղծավոր՝ տղամարդ կամ կին, բացառությամբ այն բանի, որ նա դուրս գա նրա մոտ։ Այդ ժամանակ կեղտը կհեռացվի դրանից, ինչպես փչակը երկաթից կեղտը դուրս է մղում։ Եվ այդ օրը կկոչվի Ազատագրման օր։ Ասվեց. «Որտե՞ղ կլինեն արաբները այդ օրը»։ Նա ասաց. «Նրանք այդ օրը քիչ կլինեն, և նրանց իմամը կլինի արդար մարդ»։ Մինչ նրանց իմամը առաջ է շարժվել՝ նրանց առաջնորդելու լուսաբացին, Հիսուսը՝ Մարիամի որդի, լուսաբացին կիջնի նրանց վրա։ Այսպիսով, այդ իմամը կվերադառնա՝ քայլելով հետընթաց, որպեսզի Հիսուսը առաջ շարժվի։ Հիսուսը ձեռքը կդնի նրա ուսերի միջև և կասի նրան. «Առաջ գնա և առաջնորդիր աղոթքը, քանզի այն հաստատվել է քեզ համար»։ Այսպիսով, նրանց իմամը կառաջնորդի նրանց աղոթքի մեջ։ Եվ երբ նա ավարտի, Հիսուսը կասի. «Բացեք դուռը»։ Այսպիսով, նրանք կբացեն այն, և նրա ետևում կլինի Հակաքրիստոսը յոթանասուն հազար հրեաների հետ, բոլորը զարդարված սրերով ու վահաններով։ Երբ Հակաքրիստոսը նայի նրան, նա կհալվի, ինչպես աղը հալվում է ջրի մեջ։ Եվ նա փախչում է, և նա հասնում է նրան Լուդդի արևելյան դարպասի մոտ ու սպանում նրան, և Աստված պարտության է մատնում հրեաներին։ Ամենազոր Աստծո ստեղծած ոչինչ, որը հրեան կարող էր օգտագործել իրեն պաշտպանելու համար, չի մնում, բացի այն, որ Աստված այդ արարածին խոսելու հնարավորություն է տալիս. ո՛չ քար, ո՛չ ծառ, ո՛չ պատ, ո՛չ կենդանի, բացի ղարկադայից, քանի որ դա նրանց ծառերից մեկն է։ Այն չի խոսում, բացի այն, որ ասում է. «Ո՛վ Աստծո մուսուլման ծառա, սա հրեա է, այնպես որ եկեք և սպանեք նրան»։
Հիսուսը՝ Մարիամի որդին, կլինի արդար դատավոր և արդար իմամ իմ ազգում։ Նա կկոտրի խաչը, կսպանի խոզը, կվերացնի ջիզյան և կհրաժարվի բարեգործությունից։ Նա չի փորձի վնասել ոչխարին կամ ուղտին։ Ատելությունն ու թշնամանքը կվերանան, և յուրաքանչյուր թունավոր արարածի թույնը կվերանա, մինչև նորածին երեխան ձեռքը դնի օձի բերանը, և դա նրան չի վնասի, և նորածին երեխային կվնասի առյուծը, և դա նրան չի վնասի։ Գայլը կլինի ոչխարների մեջ, կարծես նրանց շունը լինի, և երկիրը կլցվի խաղաղությամբ, ինչպես անոթը լցվում է ջրով։ Խոսքը կլինի մեկը, և ոչ ոք չի երկրպագվի, բացի Ալլահից։ Պատերազմը կթողնի իր բեռը, և Քուրեյշների թագավորությունը կխլվի։ Երկիրը կլինի արծաթե ցուլի նման, որը կտա իր բուսականությունը Ադամի ժամանակներում, մինչև մարդիկ հավաքվեն խաղող քաղելու և դրանք կհագեցնեն։ Մարդիկ հավաքվում են նուռ քաղելու, և այն կհագեցնի նրանց։ Ցուլը կարժենա այսքան գումար, իսկ ձին կարժենա դիրհամներ։ Եվ մինչև Հակաքրիստոսի ի հայտ գալը, կլինեն երեք դժվարին տարիներ, որոնց ընթացքում մարդիկ կբախվեն խիստ սովի։ Ալլահը առաջին տարում կհրամայի երկնքին պահել իր անձրևի մեկ երրորդը և երկրին՝ իր բուսականության մեկ երրորդը։ Ապա երկրորդ տարում Նա կհրամայի երկնքին պահել իր անձրևի երկու երրորդը և երկրին՝ իր բուսականության երկու երրորդը։ Ապա երրորդ տարում Նա կհրամայի երկնքին պահել իր ամբողջ անձրևը, բայց ոչ մի կաթիլ չի թափվի։ Նա հրամայեց երկրին պահել իր ամբողջ բուսականությունը, որպեսզի ոչ մի կանաչ բույս չաճի, և ոչ մի սմբակավոր արարած չմնա, որ այն չկորչի, բացառությամբ այն բանի, ինչ Ալլահը կամենա։ Ասվեց. «Ինչո՞վ են մարդիկ ապրելու այդ ժամանակ»։ Նա ասաց. «Թահլիլ (ասելով՝ «Ալլահից բացի աստված չկա»), Տակբիր (ասելով՝ «Ալլահ աքբար») և Թահմիդ (գովաբանելով Ալլահին), և դա կբավարարի նրանց, ինչպես որ սնունդը բավարար է նրանց համար»։
«Վավերական հադիս»՝ պատմված Իբն Մաջայի կողմից