Ես տեսա, որ բանակային ճամբարում եմ և հեռուստացույցով ֆիլմ էի դիտում, երբ մեր Ամենակարող Տիրոջ հրեշտակը եկավ ինձ և մոտ հինգ կամ վեց ուրիշների մոտ և ասաց, որ մեր Տերը ձեզ ընտրել է քարանձավի մարդկանց մեջ լինելու համար, կամ նա նման բան ասաց, որ նա մեզ կփաթաթի լքված սենյակում, և մենք այնտեղ կքնենք մինչև Հարության օրը, ուստի ես հարցրի թագավորին, թե արդյոք մենք կզգանք ժամանակի երկարությունը, և այդ ժամանակը մեզ համար երկար կլինի, և մենք կձանձրանանք, և ի՞նչ էին զգում մեզանից առաջ գտնվող քարանձավի բնակիչները, ուստի թագավորն ասաց ինձ, որ դու չես զգա ժամանակը, և հարցն ավելի շատ քնելու նման է, ուստի թագավորը սկսեց փաթաթել ինձ հետ գտնվող վեց հոգուն, և ձեր տեղեկությունների համար ես նրանց իրականում չեմ ճանաչում, ուստի ես տեսա նրանցից երեքին կամ չորսին փաթաթված փաթաթված փաթաթանով, որը սպիտակ չէր, և ես չեմ հիշում դրա գույնը, բայց դա մուգ փաթաթան էր և կապված չէր, բայց փաթաթված երեքը կամ չորսը հստակ քնած էին և շնչում էին փաթաթանի ներսից և հստակ հանգիստ էին, ուստի երբ ես զգացի, որ իմ հերթը մոտենում է, իմ պայուսակներից մեկում ծխախոտի տուփ կար։ Ես գրպաններս խմեցի, և իրականում ծխող չեմ, ուստի ես ոչնչացրի տուփը և նետեցի այն, որպեսզի հանդիպեի Ամենակարող Աստծուն՝ մաքուր մեղքերից, և խնդրեցի թագավորից թույլտվություն գնալ լոգարան՝ լվացում կատարելու։ Նա նայեց թագավորին, կարծես ինքն իրեն ասում էր. «Կփախչե՞մ, թե՞ ոչ»։ Բայց նա վստահեց ինձ և թույլ տվեց ինձ հեռանալ մեկ այլ մարդու հետ, ով մեզ՝ յոթ հոգու հետ միասին անգիր էր սովորել Ղուրանը։ Ես գնացի լոգարան և տեսա զինվորականների առավոտյան շարքը։ Ես մտա լոգարան, լվացում կատարեցի, հանեցի կոշիկներս ու գուլպաներս և լվացի ոտքերս։ Ես ինքս ինձ ասացի. «Ինչո՞ւ հանեցի կոշիկներս ու գուլպաներս, երբ կարող էի դրանք դրսից սրբել»։ Ես դուրս եկա լոգարանից և հանդիպեցի ինձ հետ բանակում գտնվող զինվորներից մեկին։ Ես նրան ճանաչում եմ, և նրա անունը Նասր է։ Նա շարքի մեջ էր։ Ես նրան ասացի, որ ողջունի ընտանիքիս և ընկերներիս Ֆեյսբուքում և հրաժեշտ տա նրանց իմ անունից։ Ես ուրախ էի, որ Ամենակարող Աստված ինձ էր ընտրել։ Ես նրան թողեցի, որ վերադառնա այն սենյակը, որտեղ թագավորն էր, որպեսզի նա կարողանա ինձ պատել, քանի որ ես ուշացել էի նրա համար և պետք է կատարեի նրան տված խոստումս։ Վերադառնալիս գրպանիցս հանեցի բջջային հեռախոսս՝ Facebook-ում ընկերներիս և ընտանիքիս անդամներին հրաժեշտ տալու համար հաղորդագրություն գրելու, բայց որոշեցի չգրել, քանի որ շտապում էի, ուստի բջջայինը դրեցի գրպանս և միացված թողեցի՝ առանց անջատելու։ Կար նաև միսվակ և մշկի մի փոքրիկ շիշ։ Որոշեցի պահել դրանք, որպեսզի կարողանամ ատամներս մաքրել միսվակով, երբ հարություն առնեմ Դատաստանի օրը։ Ակնհայտ էր, որ ես երջանիկ էի, և մինչ մոտենում էի դատարկ սենյակին, արթնացա։
Այս հրեշտակ-արքան սովորական մարդու կերպարանքով էր, և սա առաջին անգամն է, որ ես տեսիլք եմ տեսնում հրեշտակ-արքայի տեսքով։ Տեսիլքից պարզ է, որ մահվան ձևը սովորական չէ, այլ նման է քարանձավի բնակիչների հետ կատարվածին, բացառությամբ այն բանի, որ դրա վերջը մեր արթնացումը չէ այս աշխարհիկ կյանքում, այլ հարության պահին։

Տեսիլքի մեկնաբանությունը այս տեսանյութում