من سرورمان عمر بن خطاب رضی الله عنه را دیدم که بر روی زمین مرده، به پشت خوابیده، در کفنی سفید پیچیده شده و صورتش آشکار است. من در حالی که کتاب «نامه‌های مورد انتظار» خود را در دست داشتم، پیشاپیش او حرکت می‌کردم.