اکثر شما اتهامات زیر را چه آشکارا و چه مخفیانه و چه به یکی از دوستانتان به من وارد کرده‌اید و آنها به شرح زیر هستند:
۱- در جریان انقلاب ژانویه ۲۰۱۱، زمانی که من سرگرد ارتش بودم و تا زمانی که در جریان حوادث محمد محمود دستگیر و زندانی شدم، خلاصه اتهامات و سوءظن‌هایی که مردم به دلیل مشارکتم در انقلاب به من وارد می‌کردند این بود که یا من یک مأمور اطلاعاتی هستم که در میان انقلابیون قرار گرفته‌ام، یا عضو جنبش ۶ آوریل هستم، یا از هواداران حازم صلاح ابواسماعیل.
۲- پس از آزادی من از زندان در ژانویه ۲۰۱۳ و مخالفت با جنبش تمرد، بیشتر اتهامات بسیاری از انقلابیون این بود که من عضو اخوان المسلمین یا مأمور امنیتی هستم، در حالی که بسیاری از اخوان المسلمین مرا به دلیل مخالفت با سیاست‌های مرسی در قدرت، مأمور امنیتی می‌دانستند، هرچند که من مخالف سرنگونی او بودم.
۳- بعد از ۳۰ ژوئن ۲۰۱۳ و تا زمانی که ارتش را ترک کردم، بیشتر اتهامات مردم این بود که من یک افسر امنیتی، خائن، عامل اسرائیل یا نفوذی انقلابیون هستم، زیرا من مخالف برکناری مرسی بودم.
۴- پس از اینکه در ژانویه ۲۰۱۵ ارتش را ترک کردم، بیشتر اتهامات این بود که من عضو اخوان المسلمین، داعش یا نیروهای امنیتی هستم.
5- بعد أن نشرت كتابي الرسائل المنتظرة في ديسمبر 2019 وحتى الآن انتهت كل الاتهامات السابقة وحلت محلها اتهامات جديدة مثل ( أشعلت فتنة بن المسلمين – المسيح الدجال أو أحد أعوانه – مجنون – ضال – كافر – مرتد يجب أن يقام علي الحد والقتل – يوسوس لي قرين لأكتب اليكم _ من أنت حتى تأتي بخلاف ما أجمع عليه علماء المسلمين – كيف نأخذ عقيدتنا من ضابط بالجيش المصري – الخ الخ )

دوره‌ای که در آن بدترین حملات و اتهامات بسیاری را دریافت کردم، دوره پس از انتشار کتابم «نامه‌های انتظار» بود و تا به حال، اگرچه دوره بسیار کوتاهی بود، اما برای من دردناک است زیرا در آن دوره، در مقایسه با دوره‌های قبل از انتشار کتابم «نامه‌های انتظار»، افراد بسیار کمی در کنار من ایستادند.