پیامی به دوستان و رفقایم از کمپین تمرد

اگر از تو متنفر بودم، این نظرات را در مورد مبارزات انتخاباتی‌ات برایت نمی‌نوشتم. من از میزان میهن‌پرستی و وفاداری‌ات به انقلاب آگاهم. امیدواریم که نظرات مرا با قلب‌های باز بپذیری و آنها را از جانب برادری که خیر کشور را می‌خواهد، اما با دیدگاهی متفاوت از دیدگاه تو، در نظر بگیری، زیرا می‌دانی که هدف ما یکی است و آن خیر مصر عزیزمان است.
ممکن است دیدگاه من اشتباه باشد و حق با شما باشد، بنابراین دیدگاه خود را در مورد کمپین شما ارائه می‌دهم، به این امید که دیدگاه ما با هم ادغام شود و به راه‌حل‌های مناسبی برای بحران خود برسیم. امیدوارم نظرات من را بپذیرید، که عبارتند از:

۱- متأسفانه ما از تاریخ درس نگرفتیم. ما مبارک را سرنگون کردیم و شورای نظامی را به حکومت واگذاشتیم. آیا قرار است همان اشتباه را تکرار کنیم و انتظار داشته باشیم که شورای نظامی به همان شیوه بر ما حکومت کند، در حالی که برخی افراد متفاوت هستند؟
۲- بسیاری از بازماندگان رژیم سابق از کمپین تمرد حمایت می‌کنند و آن را پیش می‌برند، زیرا مطمئن هستند که رژیم سابق به شکلی دیگر باز خواهد گشت.
۳- غیرمنطقی است که این کمپین با هدف برکناری مرسی و انتصاب یک شورای ریاست جمهوری غیرنظامی تشکیل شود. اعضای این شورا چه کسانی هستند؟ کدام نیروهای سیاسی با آن موافق بودند؟ من معتقدم ایده شورای ریاست جمهوری غیرنظامی یکی از راه حل ها دو سال پیش بود زیرا ما در حال حاضر در یک دوره انتقالی بودیم. با این حال، این راه حل اکنون غیرمنطقی است زیرا مردم آماده تحمل یک دوره انتقالی دیگر نیستند.
۴- غیرمنطقی است که اهداف این کمپین، برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری باشد. چه کسی بر این انتخابات نظارت و آن را فراخوان خواهد داد؟ آیا رئیس جمهور مرسی است؟ بعید است که او با علم به اینکه این انتخابات گواهی مرگ اخوان المسلمین است، خواستار انتخابات زودهنگام شود. اگر اهداف کمپین تمرد، سرنگونی مرسی و روی کار آمدن شورای نظامی پس از او و سپس فراخوان انتخابات ریاست جمهوری باشد، این یک رویا تلقی می‌شود، زیرا بازگشت شورای نظامی به قدرت به این معنی است که حداقل بیست سال در قدرت خواهد ماند و این بار با حمایت مردمی خواهد بود، زیرا شهروندان عادی از انقلاب خسته شده‌اند. در این صورت، انقلابیون میدان تحریر در اقلیت خواهند بود و انقلاب شکست خواهد خورد.
۵- انقلابیونی هستند که به دلیل احساس خیانت اخوان المسلمین و تمایل به انتقام از این گروه، می‌خواهند مرسی را به هر طریق ممکن از ریاست جمهوری برکنار کنند. این امر باعث می‌شود که آنها بدون آگاهی از عواقب اقدامات برنامه‌ریزی نشده و نسنجیده، گام‌هایی بردارند. متأسفانه، بقایای رژیم سابق از این تمایل به انتقام سوءاستفاده می‌کنند و آن را به سمت اهداف خود برای بازگشت دوباره به قدرت سوق می‌دهند.


راه حل
۱- این کمپین باید یک هدف مشخص داشته باشد و آن سرنگونی مرسی با به دست گرفتن قدرت توسط شخصیتی مورد توافق نیروهای سیاسی و نماینده انقلاب است تا به شورای نظامی فرصتی برای حکومت دوباره و شکست انقلاب ندهیم.
۲- اگر نیروهای سیاسی اکنون بر سر شخصیتی برای تصدی قدرت پس از مرسی به توافق نرسیده‌اند، آیا منطقی است که در دوران حکومت بقایای رژیم یا شورای نظامی پس از مرسی بر سر این شخصیت به توافق برسند؟! این بعید و صرفاً خیالی است. یا اکنون به توافق برسید یا سه سال صبر کنید تا در انتخابات ریاست جمهوری بعدی به توافق برسید.
۳- شخصاً، برای من غیرمنطقی است که پس از شورش قبلی‌ام، برای بازگشت شورای نظامی قیام کنم تا زمانی که دولت به یک رئیس جمهور منتخب تحویل داده شود. در غیر این صورت، من در دور باطل خواهم چرخید، مگر اینکه جایگزینی وجود داشته باشد که نیروهای سیاسی بر سر آن توافق داشته باشند.

بعد از این یادداشت‌ها، اگر دوستانم را که می‌دانم خیلی وطن‌پرست هستند و خدا می‌داند چقدر دوستشان دارم، نصیحت نمی‌کردم. اگر عشقی که به آنها دارم نبود، نصیحتشان نمی‌کردم و آینده‌ام را به خاطر نصیحتشان به خطر نمی‌انداختم.

من آنها را دلسرد نمی‌کنم، بلکه از دیدگاه فروتنانه‌ام آنها را به راه راست هدایت می‌کنم. دلیل شکست انقلاب ما تاکنون، فقدان برنامه‌ریزی بوده است. من به طور قطع می‌دانم که انقلابیونی در میدان تحریر هستند که همان ترس من را در مورد مبارزات انتخاباتی دارند، اما از ترس متهم شدن به خیانت به انقلاب، تسلیم شدن و بی‌وفایی، نمی‌خواهند ترس خود را ابراز کنند. با این حال، من از آن دسته افرادی نیستم که اشتباهی را می‌بینند و از ترس متهم شدن به خیانت، در مورد آن سکوت می‌کنند و روزها درستی دیدگاه من را ثابت خواهند کرد.


سرگرد تامر بدر