۳۱ مه ۲۰۲۰

دیروز، وقتی داشتم قرآن می‌خواندم، به آیه چهارم سوره ابراهیم رسیدم: «و ما هیچ پیامبری را جز به زبان قومش نفرستادیم تا برای آنها بیان کند. پس خدا هر که را بخواهد گمراه می‌کند و هر که را بخواهد هدایت می‌کند. و او عزیز و حکیم است.»
وقتی آن آیه را خواندم، وحشتی مرا فرا گرفت و چندین بار آن را خواندم. هر بار که آن را می‌خواندم، به این فکر می‌کردم که مهدی یک پیامبر خواهد بود. تنها دغدغه‌ام پاسخ به این سوال بود که وضعیت من و وضعیت بقیه مسلمانانی که شاهد آن مصیبت بزرگ خواهند بود، چگونه است؟ چه کسانی را او گمراه خواهد کرد و چه کسانی را خداوند متعال هدایت خواهد کرد؟ چقدر احتمال دارد که خداوند متعال هنگام ظهور مهدی مرا هدایت کند؟ من هستم که می‌گویم مهدی یک پیامبر خواهد بود. چقدر احتمال دارد که خداوند مؤمنان را هدایت کند، در حالی که پیامبران به پایان رسیده‌اند و خداوند متعال پیامبر دیگری نخواهد فرستاد؟
ظاهراً نتیجه معلوم خواهد شد، اما در نهایت، هدایت به خواست خداوند متعال است و او آن را به هر که از بندگانش بخواهد عطا می‌کند. پس ندای مهدی، پیام‌رسانی او و انذار او از عذاب دخان، آزمایش بزرگی برای مردم خواهد بود. برخی از آنها پس از هدایت، گمراه می‌شوند و برخی دیگر به وسیله خداوند متعال هدایت می‌شوند.
همانطور که در حدیث شریف آمده است: «دل‌ها بین دو انگشت از انگشتان اوست، هر طور که بخواهد آن‌ها را می‌گرداند.» پس ای خدا، ای دگرگون‌کننده‌ی دل‌ها، دلم را بر دینت ثابت و استوار گردان.
خدایا، علم مرا افزون کن و دلم را پس از آنکه هدایتم کردی، منحرف مساز.