برشی از فصل مربوط به حضرت مهدی (عج) از کتاب «نامه‌های منتظر»

(مهدی از جانب خداوند متعال برای امت فرستاده خواهد شد)

بخشی از پاسخ به سوال متداول من: چرا پیامبر در مورد فرستادن رسول جدید به ما چیزی نگفت؟
اکنون بخشی از پاسخ این سؤال را منتشر می‌کنم. پاسخ کامل شامل چندین نکته است، از جمله اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در چندین حدیث به ما بشارت مهدی داده است، همانطور که سرور ما عیسی علیه السلام به سرور ما محمد صلی الله علیه و آله و سلم بشارت داده است. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم همچنین مهدی را برای ما توصیف کرده است، و این برای مثال در مورد صلاح الدین یا قُطُز اتفاق نیفتاده است. او از اعمال او و معجزاتی که در دوران حکومتش رخ خواهد داد، برای ما گفته است.
اما در اینجا بخشی از آن را که مربوط به پیامبر است که به ما می‌گوید خداوند متعال مهدی را برای ما خواهد فرستاد، نقل می‌کنم. در اینجا بخشی از پاسخ آمده است. کسانی که شواهد بیشتری می‌خواهند، باید کتاب را بخوانند، زیرا من نمی‌توانم کتاب را نقل قول کنم یا خلاصه‌ای از آن را در اینجا ارائه دهم.

(مهدی از جانب خداوند متعال برای امت فرستاده خواهد شد)

از عبدالرحمن بن عوف، از پدرش، که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «خداوند از خاندان من مردی را برمی‌انگیزد که دندان‌های ثنایای او از هم جدا و پیشانی‌اش پهن است، زمین را پر از عدل و داد می‌کند و اموال فراوانی فراهم می‌آورد.»
از ابوسعید خدری روایت شده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «مهدی در امت من ظهور می‌کند. خداوند او را به عنوان فرجی برای مردم می‌فرستد. امت آباد می‌شوند، دام‌ها شکوفا می‌شوند، زمین گیاهان خود را می‌رویاند و مال فراوان می‌شود.»
از ابوسعید خدری روایت شده است که گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «شما را به مهدی بشارت می‌دهم. او در زمانی که اختلاف و زلزله در میان امت من باشد، در میان آنها مبعوث می‌شود. زمین را پر از عدل و داد می‌کند، همانطور که پر از ظلم و ستم شده است. اهل آسمان و زمین از او راضی خواهند بود. او اموال را به طور عادلانه تقسیم خواهد کرد.» مردی از او پرسید: «عدالت» چیست؟ فرمود: «عدالت در میان مردم».
اینها برخی از احادیث نبوی بودند که در آنها پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به این نکته اشاره کرده‌اند که خداوند متعال، مهدی را برای امت خواهد فرستاد. کلمه «بعث» در اینجا معانی بسیار مهمی دارد که مهمترین آنها فرستادن است. در بیشتر احادیثی که از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده است، کلمه «بعث» به معنای فرستادن است. از سهل بن سعد (رضی الله عنه) روایت شده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «من و قیامت اینگونه مبعوث شده‌ایم» و با دو انگشت خود اشاره کرد و آنها را دراز نمود. رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «من فقط برای تکمیل اخلاق نیک مبعوث شده‌ام.» [روایت احمد] از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) با بیش از یک سلسله روایت ثابت شده است که فرمود: «بهترین قرن‌ها، قرنی است که من در آن مبعوث شده‌ام، سپس کسانی که بعد از آنها می‌آیند، سپس کسانی که بعد از آنها می‌آیند.» این مطلب در صحیحین از طریق بیش از یک سلسله روایت ثابت شده است.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم همین تعبیر را در مورد بازگشت سرور ما عیسی علیه السلام در آخرالزمان به کار برد. در صحیح مسلم، پس از ذکر فتنه دجال، آمده است: «در حالی که او چنین است، خداوند مسیح بن مریم را می‌فرستد و او در نزدیکی مناره سفید در شرق دمشق، بین دو سنگ پراکنده فرود می‌آید و دستانش را بر بال‌های دو فرشته قرار می‌دهد...»
بنابراین این کلمه واضح است و در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مکرراً استفاده شده است و بیشتر کاربرد آن به معنای فرستادن است، یعنی خداوند متعال او را می‌فرستد یا کسی او را می‌فرستد، بنابراین فرستاده شده، رسول نامیده می‌شود. اگر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌دانست که این کلمه معروف به معنای فرستادن، بعداً برای مسلمانان آشفتگی ایجاد می‌کند، هنگام ذکر مهدی و سرورمان عیسی علیه السلام، آن را همراه با نام خداوند متعال به کار نمی‌برد و ما را در مورد معنای رستاخیز سردرگم نمی‌کرد. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌توانست بگوید: «مردی از خاندان من ظهور خواهد کرد» و نگوید: «خداوند مردی از خاندان من را خواهد فرستاد...» کلمه رستاخیز در احادیث مربوط به مهدی مکرراً ذکر شده است. در بیش از یک حدیث نبوی، یک پیوستگی لفظی وجود دارد که خداوند متعال مهدی را خواهد فرستاد. در مورد سرورمان عیسی علیه السلام نیز همینطور است: «...هنگامی که خداوند مسیح پسر... مریم را فرستاد...».
برای فهمیدن معنای گفته پیامبر در مورد عبارت «خداوند متعال مهدی را خواهد فرستاد»، باید معنای «فرستادن» را در زبان بفهمیم. از این طریق می‌توانید قضاوت کنید که منظور از عبارت «خداوند متعال مهدی را خواهد فرستاد» یا «خداوند سرور ما عیسی علیه السلام را خواهد فرستاد» چیست. در کتاب «دایره‌المعارف عقاید»، مفهوم «فرستادن» به شرح زیر است:

تعریف رستاخیز در زبان بسته به آنچه به آن مربوط می‌شود، متفاوت است. ممکن است به معانی زیر به کار رود:

۱- فرستادن: گفته می‌شود کسی را فرستادم یا او را فرستادم، یعنی او را فرستادم. از عمار بن یاسر، رضی الله عنه، روایت است که گفت: «پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مرا به کاری فرستاد و من ناپاک شدم و آبی نیافتم، پس در شن غلتیدم، همانطور که حیوان غلت می‌زند...» [متفق علیه].
۲- زنده شدن از خواب: گفته شده: او را از خوابش زنده کرد اگر او را بیدار کرد (و این معنا با حال مهدی و رسالت او مناسب نیست).
۳- استراحه: اصل آن بعث است و از آن به شتر ماده گفته می‌شد: بعثه اگر او را تحریک می‌کردم و زانو زده بود، و در این باره ازهری در تهذیب اللغه می‌گوید: (لیث گفت: شتر را تحریک کردم و اگر افسارش را باز می‌کردم و بیرون می‌فرستادم، بلند می‌شد، اگر زانو زده بود، آن را تحریک کردم).
همچنین فرمود: بعثت در کلام اعراب دو معنا دارد: یکی از آنها فرستادن است، مانند فرموده خداوند متعال: «ثُمَّ بَعْدَهُمْ أَرْسَلْنَا مُوسَى وَهَارُونَ إِلَى فِرْعَوْنَ وَمُلْکَهُ بِآیاتِنَا فَإِنَّهُمْ کَبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا مُجْرِمِینَ» [یونس]، یعنی فرستادیم.
رستاخیز همچنین به معنای زنده کردن مردگان توسط خداوند است. این امر در فرموده خداوند متعال مشهود است: «ثُمَّ بَعَثْنَاکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ» (بقره: ۵۶) یعنی شما را زنده کردیم.
ابوهلال در الفروق می‌گوید: «بیرون آوردن خلق» نامی است برای بیرون آوردن آنها از قبرهایشان به جایگاه قیامت. از این روست قول خداوند متعال: «گفتند: وای بر ما! چه کسی ما را از بسترهایمان برانگیخت؟» این همان چیزی است که خداوند رحمان وعده داده است و فرستادگان راست گفته‌اند.» (یاسین)

نقل قول از کتاب «رسالات مورد انتظار» به پایان می‌رسد. فصل: مهدی پیامبر. هر کس شواهد بیشتری می‌خواهد، باید کتاب را بخواند.