چند نفر از دوستان به من توصیه کردند که به مجتمع تحقیقاتی الازهر بروم و کتاب تزهایم را برای بحث و تأیید ارائه دهم.
من معتقدم هر کسی که این توصیه را به من داده، کتاب من را نخوانده و از جدیت محتوای آن بی‌اطلاع است. کتاب من با شواهد، اشتباه بسیاری از باورهایی را که قرن‌ها در ذهن ما ریشه دوانده و دهه‌ها در مدارس و دانشگاه‌های ما تدریس شده‌اند، مورد بحث قرار می‌دهد، از جمله:
۱- سرور ما محمد صلی الله علیه و آله وسلم، همانطور که در قرآن و سنت آمده، فقط خاتم پیامبران است، نه خاتم رسولان.
۲. مقام نبوت بالاتر از مقام رسالت است، نه برعکس، چنانکه در میان علما مشهور است.
۳- اشتباه قاعده معروف و شناخته شده بین علما (هر رسولی نبی است).
۴- حدیث مختار بن فلافل: «رسالت و نبوت قطع شد، پس بعد از من پیامبری نیست» صحیح نیست.
۵- تفسیر آیات متشابه قرآن در زمان پیامبر آینده خواهد بود.
۶- شق القمر در زمان سرور ما محمد صلی الله علیه و آله و سلم رخ نداد، بلکه هشداری است از عذاب قریب‌الوقوعی که در آینده رخ خواهد داد و به احتمال زیاد نشانه‌ای از حقانیت پیامبری خواهد بود که خواهد آمد.
۷- پیامبری که در سوره بینه از او یاد شده است، به احتمال زیاد حضرت عیسی علیه السلام است، نه حضرت محمد صلی الله علیه و آله.
۸- آیه دود آشکار در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل نشده، بلکه در آینده نازل خواهد شد و پیامبر آشکاری که در سوره دخان به آن اشاره شده، حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم نیست.
۹- مهدی یک فرستاده خواهد بود و نه فقط یک حاکم عادل.
۱۰- سرور ما عیسی علیه السلام، به عنوان یک پیامبر حاکم باز خواهد گشت، نه فقط یک حاکم.
اینها برخی از نکات مهمی هستند که کتاب من به آنها می‌پردازد و با شواهدی از قرآن و سنت پشتیبانی می‌شوند. آیا فکر می‌کنید الازهر شریف با همه این نکات موافقت خواهد کرد و تمام برنامه‌های درسی مدارس و دانشگاه‌ها را تغییر خواهد داد، خطبه‌های مذهبی که در مساجد ایراد می‌شود را تغییر خواهد داد و تفاسیر فعلی قرآن را صرفاً به خاطر کتاب من (نامه‌های مورد انتظار) که توسط یک فرد عادی مانند من که فارغ‌التحصیل الازهر نیست نوشته شده است، تغییر خواهد داد؟
من معتقدم تغییر این باورها مستلزم صدور کتاب‌ها و فتواهای متعدد از سوی علمای برجسته در مدت زمان طولانی و متناسب با ریشه دواندن چند صد ساله این باورها است. این امر از طریق یک کتاب توسط مردی مانند من که در مدت زمان کوتاهی و با نهایت سهولت مورد تأیید قرار گیرد، محقق نمی‌شود. آیا این درست نیست؟