وقتی جوان و دبیرستانی بودم، زیباترین رنگی که دوست داشتم آبی بود و از اینکه رنگ درختان و مزارع در بهشت سبز بود، تعجب می‌کردم و معمولاً رنگ سبز را دوست نداشتم تا اینکه در خواب رؤیایی دیدم، انگار در بهشت سرگردان بودم و درختان و محصولات را سبز دیدم، اما آنها مانند رنگ سبز و سایه‌های آن که ما در زمین می‌شناسیم نبودند، بلکه رنگ سبزی بودند که از آبی و هر رنگ دیگری که در طول زندگی‌ام شناخته بودم، زیباتر بود. این یک رنگ سبز زیبا و عجیب بود که نمی‌توان آن را توصیف کرد، بنابراین در آن زمان معنی آیه را می‌دانستم: «آنچه را که هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده است.»
این چیزی بود که من فقط در مورد رنگ دیدم، پس چه اهمیتی دارد اگر کاخ‌ها، رودخانه‌ها و زنان زیبا را ببینم؟
خدایا بهشت برین را نصیب ما کن