9 Μαΐου 2020
Adhan στη Μάλτα
Μια παλιά παροιμία για κάποιον που μιλάει, δίνει συμβουλές ή κάνει μια πρόταση, αλλά δεν βρίσκει κανέναν να τον ακούσει. Η προέλευση της παροιμίας ανάγεται σε διάφορες ιστορίες.

Η πρώτη ιστορία, η οποία είναι και η πιο ακριβής, λέει ότι η παροιμία είναι αραβική και κοινή στην Τυνησία, τον Λίβανο και την Αίγυπτο. Η Μάλτα ήταν κάποτε ένα νησί που κατοικούνταν από Άραβες Μουσουλμάνους, καθώς η ισλαμική κατάκτηση της Μάλτας ξεκίνησε το 827 μ.Χ. Υπό τους Μουσουλμάνους Αγλαβίδες, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά Αμπού Αμπντουλάχ Μουχάμαντ ιμπν αλ-Αγλαμπ, του όγδοου βασιλιά των Αγλαβίδων, το 870 μ.Χ., οι Μουσουλμάνοι ανέλαβαν τον πλήρη έλεγχο των νησιών της Μάλτας και οι Χριστιανοί εκεί άρχισαν να πληρώνουν φόρο τιμής στην κυρίαρχη αρχή με αντάλλαγμα την ελευθερία της θρησκείας. Μια έκθεση που γράφτηκε το 1240 μ.Χ. από τον Γκιλιμπέρτο Αμπάτα, εκπρόσωπο του βασιλιά Φρειδερίκου Β' της Σικελίας, αναφέρει ότι 1.119 οικογένειες κατοικούσαν στα νησιά Μάλτα και Χαουντά, συμπεριλαμβανομένων 836 μουσουλμανικών οικογενειών, 250 χριστιανικών οικογενειών και 33 εβραϊκών οικογενειών. Με τις Νορμανδικές κατακτήσεις, το αραβικό στοιχείο παρέμεινε κυρίαρχο ως πολιτισμός, γλώσσα και θρησκεία για 150 χρόνια, μέχρι τον 13ο αιώνα μ.Χ. Μετά από αυτή την περίοδο, ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε σε όλα τα νησιά της Μάλτας, αναγκάζοντας τους προσηλυτισμένους στο Ισλάμ να εγκαταλείψουν την πίστη τους, ειδικά αν επέμεναν να παραμείνουν μόνιμα στις πόλεις και τα χωριά τους στη Μάλτα. Επομένως, επιστρέφοντας στη δημοφιλή παροιμία «Καλεί το αζάν στη Μάλτα», αυτή η παροιμία έχει γίνει κοινή στις αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, εκφράζοντας έκπληξη και έκπληξη για το άτομο που καλεί το αζάν μεταξύ του χριστιανικού πληθυσμού της Μάλτας, ο οποίος είχε γίνει εξ ολοκλήρου χριστιανικός.

Η δεύτερη ιστορία: λέει ότι η παροιμία ανάγεται στην περίοδο της βρετανικής κατοχής της Αιγύπτου, όταν ένας φτωχός νέος δυσκολεύτηκε να βρει μια θέση εργασίας μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, κάτι που προκάλεσε θλίψη στην οικογένειά του. Πόσο μεγάλη ήταν η ελπίδα τους στον Κύριό μας και σε Αυτόν να τους σώσει από τον κύκλο της φτώχειας. Αφού απελπίστηκε να βρει μια θέση εργασίας, έμαθε ότι όποιος επιτεθεί στην κατοχή εξορίζεται στο νησί της Μάλτας στη Μεσόγειο Θάλασσα, και μηνιαίος μισθός τριάντα λιρών καταβάλλεται στην οικογένειά του κατά τη διάρκεια της απουσίας του. Δεν είπε ψέματα για τα νέα και πράγματι, μετά από έναν γύρο σφοδρών επιθέσεων κατά της βρετανικής κατοχής, κατάφερε να πετύχει αυτό που ήθελε εξοριζόμενος στο νησί της Μάλτας με εγγυημένη σύνταξη για την οικογένειά του, η οποία τους έβγαλε από το βάλτο της φτώχειας. Αλλά όπως λένε, «Ω, τι χαρά που δεν κράτησε». Μετά από μερικούς μήνες και μετά από έρευνες των δυνάμεων κατοχής, ανακάλυψαν ότι ο νεαρός άνδρας δεν είχε αξιοσημείωτη πολιτική δραστηριότητα στην εξορία, γεγονός που τους ώθησε να εκδώσουν απόφαση για την επιστροφή του στην Αίγυπτο. Με την επιστροφή του, ο μηνιαίος μισθός διακόπηκε από την οικογένεια. Όταν τον ρώτησαν οι άνθρωποι μετά την επιστροφή του, τι έκανες εκεί; Είπε: Έκανα το ωδίν στη Μάλτα!! Ήταν γνωστό εκείνη την εποχή ότι δεν υπήρχε ούτε ένα τζαμί στη Μάλτα, μέχρι να γίνει το κάλεσμα για προσευχή... ενώ οι εκκλησίες είναι κατανεμημένες ανάλογα με τον αριθμό των ημερών του χρόνου, και η Μάλτα περιλαμβάνει ακόμη και τις μεγαλύτερες εκκλησίες στον κόσμο...

Η τρίτη ιστορία: Λέγεται ότι πριν από πολύ καιρό, ένας από τους σεΐχηδες του Μαγκρέμπ αναγκάστηκε από την ανάγκη να αναζητήσει τα προς το ζην στο νησί της Μάλτας, στις ακτές της Μεσογείου, απέναντι από τη Λιβύη. Όταν έφτασε η ώρα της προσευχής, άρχισε να καλεί το άζαν σε μια χώρα που επισκέπτονταν τουρίστες από κάθε γωνιά του κόσμου. Η επίγνωσή τους διήρκεσε μόνο λίγα δευτερόλεπτα, αλλά κανείς δεν του έδωσε σημασία. Μετά το άζαν του, άρχισε να τελεί την ικαμά για την προσευχή, αλλά κανείς δεν παρατάχθηκε πίσω του, οπότε προσευχήθηκε μόνος του. Αργότερα συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε κανένα όφελος από το άζαν του, οπότε συνέχισε να προσεύχεται όταν ήρθε η ώρα μέχρι που έφυγε για τη χώρα του.

Η τέταρτη ιστορία: Λέει ότι η παροιμία είναι αιγυπτιακή και ότι η Μάλτα ήταν ένα απομακρυσμένο νησί που βρισκόταν απομονωμένο στη Μεσόγειο Θάλασσα πριν από την ανάπτυξη των μέσων επικοινωνίας, γεγονός που έκανε τους ανθρώπους να ισχυρίζονται ότι οι κάτοικοί της δεν άκουγαν το κάλεσμα για προσευχή που προερχόταν από την Αίγυπτο και δεν γνώριζαν τις έννοιες των αραβικών λέξεων. Επομένως, η περιγραφή ισχύει για όποιον κάνει μια τέτοια πράξη ως σπατάλη προσπάθειας και χρόνου μάταια.

Η τελευταία μου ερμηνεία ονείρου ισχύει για αυτό το παράδειγμα. Άκουγα το αυτί στο όνειρο και κανείς δεν μπορούσε να με ακούσει μέχρι που ένας άντρας ήρθε σε μένα και μου είπε: «Οι άνθρωποι δεν θα ξυπνήσουν».
Αυτό ισχύει για το βιβλίο μου, The Waiting Letters, το οποίο εξέδωσα σε μορφή PDF για όλους. Δυστυχώς, πολύ λίγοι άνθρωποι το έχουν διαβάσει, και οι υπόλοιποι είτε είναι επιφυλακτικοί για το τι περιέχει είτε δεν θέλουν να το διαβάσουν. Ακόμα και η πλειοψηφία όσων έχουν διαβάσει το βιβλίο ντρέπεται πολύ να πει ότι το έχει διαβάσει, μήπως κάποιος τους προσβάλει ή τους χλευάσει.
Γι' αυτό σου είπα ότι νιώθω σαν να βρίσκομαι στη Μάλτα.