Σαλμάν αλ-Φαρσί - Ο Αναζητητής της Αλήθειας
Καθ' όλη τη διάρκεια που έγραφα το βιβλίο μου (Οι Αναμενόμενες Επιστολές) και μέχρι τώρα, η ιστορία του ευγενούς συντρόφου Σαλμάν Αλ-Φαρσί δεν έχει φύγει από το μυαλό μου. Η ιστορία του υπήρξε πηγή έμπνευσης για μένα και ένα αληθινό παράδειγμα υπομονής και προσπάθειας στην αναζήτηση της αλήθειας. Ο Σαλμάν, ας είναι ο Αλλάχ ευχαριστημένος μαζί του, έζησε ανάμεσα στον Ζωροαστρισμό, τον Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό πριν από την έλευση του Ισλάμ, και συνέχισε να αναζητά την αληθινή θρησκεία μέχρι που ο Αλλάχ τον οδήγησε σε αυτήν. Δεν υπέβαλε το μυαλό και την καρδιά του στις κληρονομημένες παραδόσεις και πεποιθήσεις της πατρίδας του, τις οποίες, αν είχε τηρήσει μέχρι τον θάνατό του, δεν θα ήταν ανάμεσα στους συντρόφους του Προφήτη, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του. Δεν θα είχε καθοδηγηθεί στη θρησκεία του Ισλάμ και θα είχε πεθάνει στον πολυθεϊσμό του.
Αν και ο Σαλμάν ο Πέρσης μεγάλωσε στην Περσία εν μέσω λατρείας της φωτιάς, αναζητούσε την αληθινή θρησκεία και βγήκε στην αναζήτηση του Θεού. Ήταν Ζωροαστριστής, αλλά δεν πείστηκε από αυτή τη θρησκεία. Ωστόσο, βρήκε τους προγόνους του αφοσιωμένους σε αυτήν, οπότε την ασπάστηκε μαζί τους. Όταν οι αμφιβολίες του για τη θρησκεία του και της οικογένειάς του έγιναν έντονες, ο Σαλμάν άφησε τη χώρα του, την Περσία, και μετανάστευσε στο Λεβάντε αναζητώντας την απόλυτη θρησκευτική αλήθεια. Εκεί, συνάντησε μοναχούς και ιερείς. Μετά από ένα μακρύ ταξίδι, ο Σαλμάν έφτασε ως σκλάβος στη Μεδίνα. Όταν άκουσε για τον Προφήτη (r), τον συνάντησε και ασπάστηκε το Ισλάμ αφού πείστηκε για το μήνυμά του.
Ο ευγενής σύντροφος ανέφερε ότι γεννήθηκε Πέρσης στη γη του Ισφαχάν - στο σημερινό Ιράν - από τους κατοίκους ενός χωριού που ονομαζόταν Τζι, και ο πατέρας του ήταν ο ηγεμόνας του. Ο Σαλμάν μεγάλωσε σε μια αριστοκρατική οικογενειακή καταγωγή, ζώντας σε αιώνια πολυτέλεια στην Περσία. Ο πατέρας του τον αγαπούσε έντονα και τον φοβόταν σε σημείο που τον φυλάκισε στο σπίτι του. Ο Σαλμάν είχε προοδεύσει στον Ζωροαστρισμό μέχρι που έγινε κάτοικος της φωτιάς, ανάβοντάς την και μην αφήνοντάς την να σβήσει για μια ώρα.
Μια μέρα, ο πατέρας του τού ζήτησε να πάει στο αγρόκτημά του για να το προσέχει επειδή ήταν απασχολημένος. Του ζήτησε να μην αργήσει για να μην ανησυχεί. Στο δρόμο του προς το αγρόκτημα, ο Σαλμάν πέρασε από μια εκκλησία όπου οι άνθρωποι προσεύχονταν. Μπήκε μέσα και εντυπωσιάστηκε από αυτούς. Είπε: «Αυτό, μα τον Θεό, είναι καλύτερο από τη θρησκεία που ακολουθούμε». Δεν τους άφησε μέχρι να δύσει ο ήλιος.
Τους ρώτησε για την προέλευση αυτής της θρησκείας και του είπαν ότι βρισκόταν στο Λεβάντε. Έτσι ο Σαλμάν επέστρεψε στον πατέρα του και του είπε τι είχε συμβεί και ότι εντυπωσιάστηκε από αυτή τη θρησκεία και νόμιζε ότι ήταν δεμένος με αλυσίδες.
Ο Σαλμάν αφηγήθηκε: «Έστειλα μήνυμα στους Χριστιανούς και είπα: «Αν μια ομάδα Χριστιανών εμπόρων από τη Συρία έρθει σε εσάς, ενημερώστε με γι' αυτούς». Έτσι, μια ομάδα Χριστιανών εμπόρων από τη Συρία ήρθε σε αυτούς και τον ενημέρωσαν. Αυτός έφυγε από το σπίτι του πατέρα του στη Συρία.»
Εκεί συνάντησε έναν από τους ασκητές επισκόπους που ήταν στο σωστό δρόμο, και όταν ο θάνατος τον πλησίασε, τον συμβούλεψε να πάει σε έναν από τους επισκόπους στη Μοσούλη, ο οποίος ήταν ακόμα ευσεβής και περίμενε την αποστολή του Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες του Αλλάχ ας είναι πάνω του). Έτσι πήγε σε αυτόν και έμεινε μαζί του για λίγο, έπειτα ο θάνατος τον πλησίασε και τον συμβούλεψε να πάει σε έναν από τους επισκόπους της Νίσιβης. Το ίδιο συνέβη ξανά μέχρι που έφτασε σε έναν επίσκοπο από το Αμόριο στη Ρώμη, ο οποίος του μίλησε για την εποχή του Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες του Αλλάχ ας είναι πάνω του). Ο επίσκοπος του είπε: «Γιε μου, μα τον Αλλάχ, δεν ξέρω κανέναν που να έχει απομείνει όπως εμείς. Σε διατάζω να πας σε αυτόν, αλλά η εποχή ενός προφήτη έχει έρθει για σένα. Θα σταλεί από το Ιερό Ιερό, μεταναστεύοντας ανάμεσα σε δύο πεδία λάβας σε μια αλμυρή γη με φοίνικες. Θα έχει σημάδια που δεν μπορούν να κρυφτούν. Ανάμεσα στους ώμους του θα είναι η σφραγίδα της προφητείας. Θα τρώει δώρα αλλά όχι ελεημοσύνη. Αν μπορείς να φτάσεις σε εκείνη τη χώρα, κάνε το, γιατί η ώρα του έχει έρθει για σένα.»
Έπειτα, ένα καραβάνι από τη γη των Αράβων πέρασε από τον Σαλμάν, οπότε πήγε μαζί τους αναζητώντας τον Προφήτη των Εσχάτων Καιρών, αλλά στο δρόμο τον πούλησαν σε έναν Εβραίο και έφτασε στη Μεδίνα και αναγνώρισε από τους φοίνικες της ότι ήταν η πόλη του Προφήτη, ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν, όπως του την είχε περιγράψει ο επίσκοπος.
Ο Σαλμάν αφηγείται την ιστορία της άφιξης του Προφήτη στη Μεδίνα, λέγοντας: «Ο Θεός έστειλε τον Προφήτη Του, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, στη Μέκκα, και δεν ανέφερα τίποτα γι' αυτόν παρά τη δουλεία στην οποία βρισκόμουν, μέχρι που ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, έφτασε στην Κούμπα, και εγώ δούλευα για τον σύντροφό μου στο φοινικόδασος του. Όταν άκουσα τα νέα για την άφιξη του Προφήτη, κατέβηκα και είπα: "Τι νέα είναι αυτά;" Ο κύριός μου σήκωσε το χέρι του και με χαστούκισε δυνατά, λέγοντας: "Τι σχέση έχεις εσύ με αυτό; Πήγαινε στη δουλειά σου"».
Ο Σαλμάν ήθελε να δοκιμάσει τα χαρακτηριστικά του Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του) για τα οποία του είχε πει ο επίσκοπος, δηλαδή ότι δεν έτρωγε ελεημοσύνη, δεχόταν δώρα και ότι η σφραγίδα της προφητείας ήταν ανάμεσα στους ώμους του, μεταξύ άλλων σημείων. Έτσι πήγε στον Προφήτη (ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του) το βράδυ, πήρε λίγο φαγητό μαζί του και του είπε ότι αυτό το φαγητό ήταν από ελεημοσύνη. Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του) διέταξε τους συντρόφους του να φάνε, αλλά αυτός δεν έφαγε. Ο Σαλμάν συνειδητοποίησε ότι αυτό ήταν ένα από τα σημεία.
Έπειτα επέστρεψε στον Προφήτη, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, και μάζεψε φαγητό γι' αυτόν και του είπε ότι ήταν ένα δώρο. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, το έφαγε και οι σύντροφοί του το έφαγαν, οπότε ήξερε ότι ήταν το δεύτερο σημάδι.
Ο Σαλμάν αναζήτησε τη Σφραγίδα της Προφητείας και λέει σχετικά: «Τότε ήρθα στον Αγγελιοφόρο του Αλλάχ, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, ενώ ακολουθούσε μια νεκρική πομπή. Φορούσα δύο μανδύες μου και ήταν με τους συντρόφους του. Γύρισα να κοιτάξω την πλάτη του για να δω αν μπορούσα να δω τη σφραγίδα που μου είχε περιγραφεί. Όταν με είδε να γυρίζω μακριά του, κατάλαβε ότι επαλήθευα κάτι που μου είχε περιγραφεί, οπότε πέταξε τον μανδύα του από την πλάτη του. Κοίταξα τη σφραγίδα και την αναγνώρισα, οπότε έπεσα πάνω του, τη φίλησα και έκλαψα». Έτσι, ο Σαλμάν ο Πέρσης ασπάστηκε το Ισλάμ και έγραψε στον κύριό του. Ο Προφήτης, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, ζήτησε από τους συντρόφους να τον βοηθήσουν. Ο Σαλμάν απελευθερώθηκε και παρέμεινε σύντροφος του Προφήτη, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, ακολουθώντας τον, μέχρι του σημείου που ο Προφήτης, ειρήνη και ευλογίες ας είναι πάνω του, είπε: «Ο Σαλμάν είναι από εμάς, την οικογένεια του Προφήτη».
Το ταξίδι του Σαλμάν Αλ-Φαρσί για να φτάσει στην αλήθεια ήταν μακρύ και δύσκολο. Μετανάστευσε από τον Ζωροαστρισμό στην Περσία, έπειτα στον Χριστιανισμό στο Λεβάντε και στη δουλεία στην Αραβική Χερσόνησο, μέχρι που ο Παντοδύναμος Θεός τον οδήγησε στον Προφήτη, ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν, και στο Ισλάμ.
Θεέ μου, ένωσέ με μαζί του και τους συντρόφους του, είθε ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί τους, στον ύψιστο παράδεισο.