Όταν οι Μογγόλοι έστειλαν τους αγγελιοφόρους τους στο Κουτούζ, και εκείνη την εποχή ήταν η μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη στη γη, ο Κουτούζ συγκέντρωσε τους ηγέτες και τους συμβούλους και τους έδειξε το μήνυμα και τι περιείχε, ένα αίτημα για παράδοση και υποταγή. Μερικοί από τους ηγέτες ήταν της άποψης να παραδοθούν στους Τατάρους και να αποφύγουν τις φρικαλεότητες του πολέμου, αλλά ο Κουτούζ είπε: «Θα συναντήσω τους Τατάρους ο ίδιος. Ω ηγέτες των Μουσουλμάνων, τρώτε από το δημόσιο ταμείο εδώ και πολύ καιρό και είστε αντίθετοι στους εισβολείς. Ξεκινάω. Όποιος επιλέξει τον τζιχάντ ας με συνοδεύσει, και όποιος δεν τον επιλέξει ας επιστρέψει στο σπίτι του. Ο Θεός τον προσέχει, και η αμαρτία των γυναικών των Μουσουλμάνων είναι στο λαιμό εκείνων που μένουν πίσω για να πολεμήσουν».
Ο Κουτούζ έκοψε τους λαιμούς των είκοσι τεσσάρων αγγελιοφόρων που του είχε στείλει ο Χουλάγκου με το απειλητικό μήνυμα και κρέμασε τα κεφάλια τους στην Αλ-Ραϊντάνιγια στο Κάιρο. Κράτησε τον εικοστό πέμπτο για να μεταφέρει τα σώματα στο Χουλάγκου.
Έπειτα σηκώθηκε και απευθύνθηκε στους πρίγκιπες κλαίγοντας λέγοντας: «Ω πρίγκιπες των Μουσουλμάνων, ποιος θα υπερασπιστεί το Ισλάμ αν δεν είμαστε εμείς εκεί;»
Οι πρίγκιπες δήλωσαν τη συμφωνία τους για τζιχάντ και για την αντιμετώπιση των Τατάρων, όποιο και αν ήταν το κόστος.
Ο Κουτούζ έστειλε αγγελιοφόρους στην Αίγυπτο καλώντας σε τζιχάντ για τον δρόμο του Θεού, την υποχρέωσή του και τις αρετές του. Οι Αιγύπτιοι ανταποκρίθηκαν σε αυτόν και ο Κουτούζ πήγε με τον στρατό για να αντιμετωπίσει τους Μογγόλους. Τελικά, τους νίκησε και σταμάτησε την προέλασή τους προς τον υπόλοιπο ισλαμικό κόσμο.

Σημειώνονται εδώ τα εξής:
1- Υπήρχε μια ομάδα Αιγυπτίων που δεν ήθελαν να πολεμήσουν και ήθελαν να παραδοθούν στους Μογγόλους. Η φύση αυτής της ομάδας ισχύει και για τη φύση πολλών από εμάς σήμερα. Δηλαδή, δεν είχαν όλοι οι Αιγύπτιοι ακλόνητη πίστη εκείνη την ημέρα, οπότε κανείς δεν μπορεί να μου πει ότι δεν είμαστε σαν τους προγόνους μας και δεν θα γίνουμε σαν αυτούς.
2- Ο Κουτούζ έκλεισε το δρόμο για αυτή την ομάδα σκοτώνοντας τους Μογγόλους αγγελιοφόρους, ώστε οι Αιγύπτιοι να μην έχουν άλλη επιλογή από το να αντιμετωπίσουν και να πολεμήσουν.
3- Η Αίγυπτος εκείνη την εποχή ήταν διαιρεμένη μεταξύ ορισμένων πριγκίπων και υπήρχε ένας ημι-εμφύλιος πόλεμος μεταξύ τους, αλλά στο τέλος ενώθηκαν για να αντιμετωπίσουν τον εχθρό τους και αυτό έγινε σε χρόνο ρεκόρ, περίπου ένα χρόνο, και νίκησαν τη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη εκείνης της εποχής.
4- Ο καταλληλότερος τρόπος αντιμετώπισης της απειλής είναι η αντιμετώπισή της, όχι η αποχώρηση από αυτήν ή η αναβολή της. Ως εκ τούτου, ο Κουντς αποφάσισε να αντιμετωπίσει τους Μογγόλους εκτός Αιγύπτου και δεν περίμενε να τον προσεγγίσουν.
5- Το κίνητρο που εκμεταλλεύτηκε ο Κουτούζ εκείνη την εποχή ήταν το κίνητρο του τζιχάντ για χάρη του Θεού. Χωρίς αυτό το κίνητρο, δεν θα είχε καταφέρει να αντιμετωπίσει αυτούς τους μεγάλους στρατούς. Αυτό προσπαθεί να εξαλείψει η Δύση από την πίστη μας και να στιγματίσει όσους φέρουν αυτό το σύνθημα ως τρομοκράτες, ακόμα κι αν δεν είναι τρομοκράτες.
6- Ο Κουτούζ και οι πρίγκιπες δώρισαν τα χρήματά τους για τη χρηματοδότηση της στρατιωτικής εκστρατείας, ώστε να αποτελέσουν παράδειγμα για τον υπόλοιπο λαό ώστε να δωρίσουν τα χρήματά τους. Αυτό είναι το αντίθετο από την τρέχουσα πραγματικότητά μας, καθώς οι πρόεδροι και οι βασιλιάδες απαιτούν λιτότητα από τον λαό τους ενώ οι ίδιοι απολαμβάνουν τον πλούτο του λαού τους.

Ξέρεις τώρα γιατί ήμασταν υπέροχοι;

Αν θέλετε λύσεις στη σύγχρονη πραγματικότητά μας, θα πρέπει να διαβάσετε την ένδοξη ιστορία μας.

Αποσπάσματα από το βιβλίο μου «Αξέχαστοι Ηγέτες»

Περιμένετε μας με ένα ακόμη άρθρο στην ίδια σειρά, αν θέλει ο Θεός.

Ταμέρ Μπαντρ