Μάχη του Μόχακς

Η Μάχη του Μοχάτς έλαβε χώρα το έτος 932 AH/1526 μ.Χ. μεταξύ του Οθωμανικού Χαλιφάτου, με επικεφαλής τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, και του Βασιλείου της Ουγγαρίας, με επικεφαλής τον Βιλάντ Ισασλάβ Β΄ Γιάλιο. Οι Μουσουλμάνοι κέρδισαν μια συντριπτική νίκη, η οποία οδήγησε στην προσάρτηση της Ουγγαρίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Αιτίες της Μάχης του Μόχακς

Ο βασιλιάς Βιλάντιους Β΄ Γιαγκέλο της Ουγγαρίας ήταν αποφασισμένος να αθετήσει οποιεσδήποτε υποσχέσεις είχαν δώσει οι προκάτοχοί του στους Οθωμανούς Σουλτάνους και έφτασε στο σημείο να σκοτώσει τον απεσταλμένο του Σουλτάνου Σουλεϊμάν. Ο απεσταλμένος απαιτούσε τον ετήσιο φόρο που επιβαλλόταν στην Ουγγαρία και ο Σουλεϊμάν απάντησε με μια μεγάλη εισβολή εναντίον της Ουγγαρίας.

Μετακίνηση στη Μάχη του Μόχακς

Ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν βάδισε από την Κωνσταντινούπολη στις (11 Ρατζάμπ 932 AH/23 Απριλίου 1526 μ.Χ.) επικεφαλής του στρατού του, που αποτελούνταν από περίπου εκατό χιλιάδες στρατιώτες, τριακόσια κανόνια και οκτακόσια πλοία, μέχρι που έφτασε στο Βελιγράδι. Στη συνέχεια, μπόρεσε να διασχίσει τον ποταμό Τούνα εύκολα και ομαλά, χάρη στις μεγάλες γέφυρες που κατασκευάστηκαν.

Αφού ο οθωμανικός στρατός άνοιξε αρκετά στρατιωτικά φρούρια στον ποταμό Τόνα, έφτασε στην κοιλάδα Μόχατς 128 ημέρες μετά την έναρξη της εκστρατείας, καλύπτοντας χίλια χιλιόμετρα πορείας. Αυτή η κοιλάδα βρίσκεται τώρα στη νότια Ουγγαρία, 185 χλμ. βορειοδυτικά του Βελιγραδίου και 170 χλμ. νότια της Βουδαπέστης. Ο ουγγρικός στρατός, που αριθμούσε περίπου διακόσιες χιλιάδες στρατιώτες, συμπεριλαμβανομένων 38 χιλιάδων βοηθητικών μονάδων που προέρχονταν από τη Γερμανία, τον περίμενε. Αυτός ο τεράστιος στρατός είχε επικεφαλής τον βασιλιά Βλαντ Ισασλάβ Β΄ Γιάλιο.

Η αναμενόμενη συνάντηση

Το πρωί της αναμέτρησης (21 Dhu al-Qi'dah 932 AH/29 Αυγούστου 1526 μ.Χ.), ο Σουλτάνος Σουλεϊμάν εισήλθε στις τάξεις των στρατιωτών μετά την προσευχή της αυγής και εκφώνησε ένα εύγλωττο και συγκινητικό κήρυγμα, προτρέποντάς τους να είναι υπομονετικοί και σταθεροί. Στη συνέχεια, εισήλθε στις τάξεις του Σώματος Κεραυνοβόλου Στρατού και εκφώνησε έναν συγκινητικό λόγο που αναστάτωσε το ηθικό και όξυνε την αποφασιστικότητα. Μεταξύ των πραγμάτων που τους είπε ήταν: «Το πνεύμα του Αγγελιοφόρου του Θεού σας παρακολουθεί». Οι στρατιώτες δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, τα οποία έτρεχαν ως απάντηση σε όσα είχε πει ο Σουλτάνος.

Το απόγευμα, οι Ούγγροι επιτέθηκαν στον οθωμανικό στρατό, ο οποίος ήταν παραταγμένος σε τρεις σειρές. Ο Σουλτάνος, με τα ισχυρά κανόνια και τους Γενίτσαρους στρατιώτες του, βρισκόταν στην τρίτη σειρά. Όταν το ουγγρικό ιππικό, που ήταν φημισμένο για την ανδρεία και το θάρρος του, επιτέθηκε, ο Σουλτάνος διέταξε τις πρώτες σειρές του να υποχωρήσουν, ώστε οι Ούγγροι να μπορέσουν να ορμήσουν προς τα μέσα. Όταν έφτασαν κοντά στα κανόνια, ο Σουλτάνος τους διέταξε να ανοίξουν πυρ εναντίον τους.

Έτσι τα θέρισαν, και ο πόλεμος διήρκεσε μιάμιση ώρα, στο τέλος του οποίου ο ουγγρικός στρατός έγινε κληρονομιά της ιστορίας, αφού οι περισσότεροι στρατιώτες του πνίγηκαν στους βάλτους της κοιλάδας Μόχατς, μαζί με τον βασιλιά Βίλαντ Ισασλάβ Β' Γιάγκλο, επτά επισκόπους και όλους τους μεγάλους ηγέτες. Είκοσι πέντε χιλιάδες αιχμαλωτίστηκαν, ενώ οι οθωμανικές απώλειες ήταν εκατόν πενήντα μάρτυρες και αρκετές χιλιάδες τραυματίες.

Αποτελέσματα της Μάχης του Μόχακς

Η Μάχη του Μοχάκς ήταν μια σπάνια μάχη στην ιστορία, στην οποία η μία πλευρά ηττήθηκε με τέτοιο τρόπο σε μία μόνο σύγκρουση, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα που δεν ξεπερνούσε τις δύο ώρες. Η ανεξαρτησία της Ουγγαρίας χάθηκε μετά από μια τόσο καταστροφική ήττα του στρατού της. Δύο ημέρες μετά τη σύγκρουση, στις 23 Ντου αλ-Κίντα του 932 ΑΧ/31 Αυγούστου 1526 μ.Χ., ο οθωμανικός στρατός παρέλασε ενώπιον του Σουλτάνου Σουλεϊμάν, χαιρετώντας τον και συγχαίροντάς τον. Οι διοικητές, ξεκινώντας από τον Μεγάλο Βεζίρη, φίλησαν το χέρι του Σουλτάνου.

Στη συνέχεια, ο στρατός κινήθηκε βόρεια κατά μήκος της δυτικής ακτής του Τούνα, μέχρι που έφτασε στη Βουδαπέστη, την πρωτεύουσα της Ουγγαρίας, και εισήλθε σε αυτήν στις (3 Dhu al-Hijjah 932 AH / 10 Σεπτεμβρίου 1526 μ.Χ.). Η μοίρα ώθησε να δεχτεί τις ευχές για το Ιντ αλ-Άντχα σε αυτήν την πόλη, στο παλάτι του βασιλιά, και είχε γιορτάσει το Ιντ αλ-Φιτρ στο Βελιγράδι κατά τη διάρκεια της νικηφόρας εκστρατείας του.

Ο Σουλτάνος παρέμεινε στην πόλη για δεκατρείς ημέρες, οργανώνοντας τις υποθέσεις της. Διόρισε τον Γιαν Σαπόλια, πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας, βασιλιά της Ουγγαρίας, η οποία είχε υποταχθεί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο Σουλτάνος επέστρεψε στην πρωτεύουσα της χώρας του αφού η Ουγγαρία έγινε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Γιατί ήμασταν σπουδαίοι
Το βιβλίο (Αξέχαστες Μέρες... Σημαντικές Σελίδες από την Ισλαμική Ιστορία) του Tamer Badr