Bitka kod Mohača

Bitka kod Mohača odigrala se 932. godine po Hidžri/1526. godine između Osmanskog kalifata, predvođenog Sulejmanom Veličanstvenim, i Kraljevine Mađarske, predvođene Viladom Isaslavom II Jagliom. Muslimani su izvojevali ubjedljivu pobjedu, što je dovelo do pripajanja Mađarske Osmanskom carstvu.

Uzroci Bitke kod Mohača

Ugarski kralj Viladiusz II Jagiello bio je odlučan prekršiti sva obećanja koja su njegovi prethodnici dali osmanskim sultanima, te je čak ubio sultanovog izaslanika kod njega. Izaslanik je zahtijevao godišnji danak nametnut Ugarskoj, a Sulejman je odgovorio velikom invazijom na Ugarsku.

Premjestite se u bitku kod Mohača

Sultan Sulejman je marširao iz Istanbula (11. redžeba 932. hidžre / 23. aprila 1526. n.e.) na čelu svoje vojske, koja se sastojala od oko sto hiljada vojnika, tri stotine topova i osamsto brodova, sve dok nije stigao do Beograda. Tada je, zahvaljujući velikim mostovima koji su izgrađeni, mogao lako i glatko preći rijeku Tunu.

Nakon što je osmanska vojska otvorila nekoliko vojnih tvrđava na rijeci Tuni, stigla je do Mohačke doline 128 dana nakon početka kampanje, prešavši hiljadu kilometara marša. Ova dolina se danas nalazi u južnoj Mađarskoj, 185 km sjeverozapadno od Beograda i 170 km južno od Budimpešte. Čekala ju je mađarska vojska, koja je brojala oko dvjesto hiljada vojnika, uključujući 38 hiljada pomoćnih jedinica koje su došle iz Njemačke. Ovu ogromnu vojsku predvodio je kralj Vlad Isaslav II Jaglio.

Očekivani sastanak

Ujutro susreta (21. zul-ki'de 932. hidžre / 29. augusta 1526. n.e.), sultan Sulejman je nakon zore-namaza ušao u redove vojnika i održao rječitu i dirljivu propovijed, pozivajući ih na strpljenje i postojanost. Zatim je ušao u redove Gromoglasnog korpusa i održao dirljiv govor koji je podigao moral i izoštrio odlučnost. Između ostalog, rekao im je: "Duh Božijeg Poslanika vas čuva." Vojnici nisu mogli zadržati suze, koje su tekle kao odgovor na ono što je sultan rekao.

Popodne su Mađari napali otomansku vojsku, koja je bila postrojena u tri reda. Sultan je, sa svojim moćnim topovima i janjičarskim vojnicima, bio u trećem redu. Kada je mađarska konjica, koja je bila poznata po svojoj hrabrosti i odvažnosti, napala, sultan je naredio svojim prvim redovima da se povuku kako bi Mađari mogli jurnuti prema unutra. Kada su se približili topovima, sultan im je naredio da otvore vatru na njih.

Tako su ih požnjeli, a rat je trajao sat i po, na kraju kojeg je mađarska vojska postala sinonim za historiju, nakon što se većina njenih vojnika utopila u močvarama Mohačke doline, zajedno s kraljem Viladom Isaslavom II Jagloom, sedam biskupa i svim velikim vođama. Dvadeset pet hiljada je zarobljeno, dok su osmanski gubici bili sto pedeset mučenika i nekoliko hiljada ranjenih.

Rezultati Bitke kod Mohača

Bitka kod Mohača bila je rijetka bitka u historiji u kojoj je jedna strana poražena na takav način u jednom susretu, u kratkom vremenskom periodu koji nije prelazio dva sata. Mađarska je izgubila nezavisnost nakon što je njena vojska pretrpjela tako razoran poraz. Dva dana nakon susreta, 23. zul-kide 932. hidžre / 31. augusta 1526. godine, osmanska vojska je paradirala pred sultanom Sulejmanom, salutirajući mu i čestitajući mu. Zapovjednici, počevši od velikog vezira, poljubili su sultanu ruku.

Zatim se vojska kretala sjeverno duž zapadne obale Tune, sve dok nije stigla do Budimpešte, glavnog grada Mađarske, i ušla u nju (3. zul-hidždže 932. hidžre / 10. septembra 1526. n.e.). Sudbina je htjela da će primiti čestitke za Kurban-bajram u ovom gradu u kraljevskoj palati, a Ramazanski bajram je proslavio u Beogradu tokom svog pobjedničkog pohoda.

Sultan je ostao u gradu trinaest dana, organizirajući njegove poslove. Za kralja Ugarske, koja je postala podložna Osmanskom carstvu, imenovao je Jana Sapolju, princa Transilvanije. Sultan se vratio u glavni grad svoje zemlje nakon što je Ugarska postala dio Osmanskog carstva.

Zašto smo bili sjajni
Knjiga (Nezaboravni dani... Važne stranice iz islamske historije) autora Tamera Badra