Я ўбачыў, што знаходжуся на даху машыны паліцыі па барацьбе з АМАПам, а я быў паліцэйскім сярод групы ўзброеных паліцэйскіх, а перад намі ехала невялікая паліцэйская машына з камандзірам патруля. Гэта было ў пустыннай мясцовасці. Камандзір патруля спыніўся каля дзяўчынкі, якой было каля дзесяці гадоў. Я не мог разглядзець рысы яе твару. Ён ударыў яе, пакінуў і пайшоў далей. Дзяўчына плакала, і я шмат плакаў, таму што яна плакала з-за таго, што з ёй здарылася. Я выйшаў з паліцэйскай машыны і падышоў да маленькай дзяўчынкі, пакуль я плакаў, і пачаў суцяшаць яе і гладзіць. Я адвёў яе ў прадуктовую краму, у якой відавочна было мала тавараў, бо іх было няшмат. Здаецца, гэта была невялікая бедуінская крама. Я сказаў дзяўчынцы купіць там усё, што яна хоча. Яна выбрала тры рэчы, якія я не памятаю. У той час я чакаў рэакцыі паліцэйскіх на мяне пасля гэтай сітуацыі, і тады бачанне скончылася.