Маё другое бачанне з Прарокам (мір яму і благаслаўленне) адбылося, калі я быў малады, вучыўся ў старшай школе і быў тады адзінокі. Праз некалькі месяцаў пасля майго першага бачання з Прарокам (мір яму і благаслаўленне) я ўбачыў бачанне, у якім я быў у цёмным месцы з лесвіцай. Прарок (мір яму і благаслаўленне) падняўся па лесвіцы прыкладна на дзве-тры прыступкі, а я быў унізе лесвіцы і не пайшоў разам з ім. Прарок (мір яму і благаслаўленне) паглядзеў на мяне і ўсміхнуўся. Потым сцэна прывяла мяне на вуліцу, дзе я жыў з бацькам і маці. Я знайшоў прадаўца, які стаяў на вуліцы і прадаваў маленькія жоўтыя яблыкі. Потым я падняўся да свайго дома і стаў на балкон. Побач са мной былі мае дзве жонкі, адна з якіх была егіпцянкай, а другая — расіянкай, і мая маці была з імі. Потым я спусціўся на вуліцы вакол майго дома ў раёне Маніял аль-Раўда і крыкнуў «Алах Акбар» (Бог Вялікі). Некаторыя людзі крычалі мне ўслед «Алах Акбар». Потым я зноў крыкнуў «Алах Акбар», і людзі за мной паўтарылі крык «Алах Акбар». З кожным маім крыкам колькасць людзей, якія крычалі «Алах Акбар» услед, павялічвалася, пакуль бачанне не скончылася.